Historia Katedry Skandynawistyki

Historia nauczania języków skandynawskich w Poznaniu sięga okresu międzywojennego, kiedy na Uniwersytecie Poznańskim prowadzony był lektorat języka szwedzkiego i duńskiego. Po II wojnie światowej nauczanie języków skandynawskich kontynuowano od 1953 roku – lektorat języka szwedzkiego (dr Mieczysław Kobylański), od 1962 roku – języka norweskiego, a od roku 1967 – lektorat języka duńskiego (w ramach studiów filologii germańskiej i angielskiej).

W 1974 r. powołano Zakład Skandynawistyki w Instytucie Filologii Germańskiej, jego kierownikiem został prof. dr hab. Bernard Piotrowski. Pierwszy nabór na 5-letnie studia stacjonarne filologii szwedzkiej i norweskiej został przeprowadzony w 1974 r., a filologii duńskiej i fińskiej w 1975 r. w ramach Instytutu Filologii Germańskiej.

Od 1.10.1984 r. Katedra Skandynawistyki (od 30.10.2000 r. do 31.01.2005 r. Katedra Skandynawistyki i Baltologii prowadząca również studia z zakresu filologii litewskiej i łotewskiej) jest samodzielną jednostką Wydziału Neofilologii. Pierwszym kierownikiem Katedry był prof. dr hab. Bernard Piotrowski (1984-1987), po nim prof. UAM dr hab. Sława Awedyk (1987-1991), prof. dr hab. Eugeniusz Rajnik (1991-2007), prof. UAM dr hab. Grzegorz Skommer (2007-2024), a od 01.01.2025 prof. UAM dr hab. Dominika Skrzypek. 01.02.2005 sekcja fińska (filologia fińska) przeniesiona została do Zakładu Filologii Ugrofińskiej w dawnym Instytucie Językoznawstwa. Obecnie filologię fińską można studiować na kierunku filologie regionów w Instytucie Lingwistyki Stosowanej